Przejdź do zawartości

Ambroży (Kantakuzen)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ambroży
Piotr Kantakuzen
Biskup genewski i zachodnioeuropejski
Ilustracja
Kraj działania

Szwajcaria

Data i miejsce urodzenia

16 września 1947
Vevey

Data i miejsce śmierci

20 lipca 2009
tamże

Biskup genewski i zachodnioeuropejski
Okres sprawowania

2000–2006

Wyznanie

prawosławie

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji

Śluby zakonne

6 września 1993

Diakonat

1976

Prezbiterat

1976

Chirotonia biskupia

26 września 1993

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

26 września 1993

Miejscowość

Genewa

Miejsce

Sobór Podwyższenia Krzyża Pańskiego

Konsekrator

Witalis (Ustinow)

Współkonsekratorzy

Antoni (Bartoszewicz), Marek (Arndt), Serafin (Dułgow)

Ambroży, imię świeckie Piotr Pietrowicz Kantakuzen lub Pierre Cantacuzène[1] (ur. 16 września 1947 w Vevey, zm. 20 lipca 2009 tamże[2]) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodu Kantakuzenów, był synem Piotra Kantakuzena i jego żony Olgi zd. Orłowej. Ukończył liceum klasyczne, a następnie studia na wydziale prawa Uniwersytetu w Lozannie. W ciągu kolejnych siedmiu lat pracował w szkole średniej jako nauczyciel języka francuskiego i podstaw prawa[3].

Święcenia diakońskie, a następnie kapłańskie przyjął w 1976 w Genewie w ramach Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji. Od 1978 obsługiwał świątynie w Lozannie i Vevey, proboszczem miejscowej parafii pozostał do końca życia. Wyjeżdżał również do innych placówek duszpasterskich Kościoła w Belgii, Francji i Włoszech. W 1991 otrzymał godność protoprezbitera. Wieczyste śluby mnisze złożył 6 września 1993[3].

26 września tego samego roku został wyświęcony na biskupa Vevey, wikariusza eparchii genewskiej i zachodnioeuropejskiej. Siedem lat później został jej ordynariuszem. Na urzędzie pozostał przez sześć lat, następnie na własną prośbę przeszedł w stan spoczynku i zamieszkał na stałe w Vevey[3]. Brał udział w rozmowach między Cerkwią Zagraniczną a Rosyjskim Kościołem Prawosławnym, przygotowujących połączenie obydwu Kościołów po kilku dziesięcioleciach rozłamu[4].

W styczniu 2009 roku, będąc już ciężko chorym, brał udział w pracach Lokalnego Soboru Rosyjskiego kościoła prawosławnego[5].

Zmarł w Vevey i został pochowany na tamtejszym cmentarzu św. Marcina[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]